آبراه پاناما یک آبراه غیرطبیعی است که توسط انسان در کشور پاناما به وجود آمده و اقیانوس آرام را به اقیانوس اطلس ارتباط میدهد.
این آبراه که در جریان یکی از بزرگ ترین و دشوارترین پروژههای مهندسی در جهان ایجاد گشته است یکی از سرشناس ترین و مهم ترین آبراههای جهان است.
در شرایطی که راه معمولی کشتیرانی میان شهرهای نیویورک و سان فرانسیسکو ۲۲۵۰۰کیلومتر مسافت دارد، عبور از آبراه پاناما این مسافت را به ۹۵۰۰کیلومتر کاهش میدهد.
ایده اولیه ایجاد یک آبراه در کشور پاناما به قرن ۱۶ باز میگردد و اولین تلاش برای ایجاد این آبراه به سال ۱۸۸۰ و به رهبری فرانسوی ها مربوط میشود. پس از شکست این پروژه که به کشته شدن ۲۱۹۰۰ کارگر انجامید پروژه نهایی توسط آمریکایی ها ادامه یافت و در حدود سال ۱۹۰۰ به انجام رسید تا سرانجام آبراه در سال ۱۹۱۴ برای استفاده باز گردد.
ایجاد این آب راه ۷۷کیلومتری با دشواری های بسیاری همراه بود، به نحوی که پس از پایان کار در مجموع ۲۷۵۰۰ کارگر (در مجموع دروه کار فرانسوی ها و آمریکایی ها) جان خود را از دست داده بودند.
پس از گشاشی آب راه پیروزی شگرفی را به دست آورد و توانست انقلابی در تجارت دریایی پدید آورد. تنها در سال ۲۰۰۵ میلادی ۱۴۰۱۱ شناور جمعا به ظرفیت ۲۷۸٫۸ میلیون تن کالا از این آب راه عبور کردند که این آمار به معنی عبور حدود۴۰ شناور در یک شبانه روز است.