بهاءالله بنیانگذار دین بهائی به پیروانش دستور میدهد که در هر شهری ساختمانی به بهترین صورت ممکن به نام خداوند ساخته شود و در آن به ذکر پروردگار پردازند به این بناها مشرقالاذکار گفته میشود. همچنین بهاءالله گذاشتن تصاویر را در مشرقالاذکار نهی کردهاست. مشرقالاذکارها در دین بهائی مختص بهائیان نمیباشد و هر کس با هر دین و اعتقادی میتواند در آن به هر نوعی که علاقه و اعتقاد دارد، به دعا با خالق خویش بپردازد.
عبدالبهاء مبیّن آثار دین بهائی در مورد مشرقالاذکار چنین میگوید: Шаблон:نقل قول
ساختمان مشرقالاذکار باید نوعی بنا گردد که دارای ۹ در باشد که به ۹ خیابان باز شود و در اطراف مشرقالاذکار باید تأسیساتی از قبیل موسسات فرهنگی، بهداشتی، محل نگهداری بینوایان و عاجزان(دار العجزه)، محل مشورت و ملاقات، یتیم خانه و موسسات تحقیقات علمی و ... بنا گردد. مشارقاذکار هر یک طرحی مخصوص به خود دارند و بهائیان معتقدند که مشارق اذکار جهانیان را از ادیان و نژادهای مختلفه دعوت به عبادت خالق عالمیان مینمایند و نمودار عشق بشر به خداوند یگانه هستند.
همچنین در مشرق الاذکار فقط باید به تلاوت دعا و آیات الهی پرداخت و نباید برای کارهای اداری از آن استفاده کرد.
اوّلین مشرقالاذکار در سال ۱۹۰۸ در عشقآباد در آسیای مرکزی در روسیه ساخته شد(ترکمنستان کنونی). تا سال ۱۹۳۸ که مقامات کشوری(دولت کمونیست) آنرا تصرّف کردند بهائیان آن منطقه از آن استفاده میکردند. در سال ۱۹۴۸ توسط زلزله شدیدی بنایش متزلزل شد و به آن صدمه زیادی وارد آورد که به تخریبش انجامید(۱۹۶۳). مشرقالاذکار عشق آباد از لحاظ تاریخی از زمان خویش جلوتر بوده و علاوه بر آنکه مرکز روحانی جامعه مترقّی آن منطقه بود نشانی از افکار عملی خدمات اجتماعی بود و توابعی داشت از قبیل مدرسه، درمانگاه و مسافرخانه که همه در اطراف بنای مشرقالاذکار وجود داشتند.Шаблон:پاککن
لوتوس تمپل