کوه وزوویوس از معروفترین آتشفشانهای فعال ایتالیاست. این آتشفشان چینهای در شرق ناپل قرار دارد، و تنها آتشفشان اروپای قارهای است که در صد سال اخیر فعال بوده است، هر چند به نظر میرسد مدتی است خاموش است: آخرین فوران آن در سال ۱۹۴۴ رخ داد.
شهرت وزوویوس به دلیل تخریب شهرهای پمپیی، هرکولانوم و استابیا است که در سال ۷۹ میلادی در لایهای از خاکستر و گل فرورفتند و تا امروز در همان وضعیت باستانی نگاهداری شده اند. این آتشفشان در طور هزارههای اخیر بارها فوران کرده است، و به دلیل فورانهای انفجاری و نیز جمعیت زیادی که در این محدوده زندگی میکنند، جزء خطرناکترین آتشفشانها میباشد.
وزوویوس که سالها الهامبخش افسانهها بوده است، از سال ۱۹۹۵ پارک ملی محسوب میشود.
وزوویوس در کامپانیا، در جنوب رشتهکوه آپنین و در شرق ناپل قرار دارد. این آتشفشان که ارتفاع آن ۱٬۲۸۱ متر است تنها آتشفشان اروپای قارهای است که در صد سال اخیر فوران داشته است؛ دو آتشفشان فعال دیگر ایتالیا (اتنا و استرومبولی) در جزیرهٔ سیسیل واقع هستند.
وزوویوس آتشفشانی از گونهٔ چینهای و و فورانهای آن از نوع پلینیایی هستند. دهانهٔ عظیم این آتشفشان ۴۰۰ متر قطر و ۳۰۰ متر عمق دارد. این راه هماکنون بسته است ولی تفتال تنها حدود ۱۰ کیلومتر با دهانهٔ آن فاصله دارد. با این که این آتشفشان مدتی است که فوران نمیکند، هنوز فعال است: سالانه حدود ۷۰۰ زمیللرزه در این ناحیه رخ میدهد و گازهایی از دهانهٔ آن خارج میشود. دانشمندان حفره تفتالی وزوویوس را حدود ۴۰۰ کیلومترمربع تخمین میزنند. به همین دلیل و با توجه به جمعیت زیاد شهرهای اطراف، این منطقه به طور دایم تحتنظر است.
دامنهٔ این کوه از گدازههای فورانهای گذشته تشکیل شده است. گدازههای فوران سال ۱۹۴۴ هنوز به خوبی قابل رؤیت هستند و با گیاهان پوشیده نشده اند. در بخشهای کمارتفاع این دامنهها، پوشش گیاهی به صورت تاکستان است.