چهار منار یا چار منار (به انگلیسی: Charminar به اردو: چار مینار به هندی:चार मीनार به تلگو:చార్ మినార్ ) معروفترین مسجد و اثر تاریخی در شهر حیدرآباد، مرکز ایالت آندرا پرادش در هند است. این اثر تاریخی که قدیمیترین بنای تاریخی شهر حیدرآباد است به عنوان سمبل آن شهر شناخته میشود و نمونهای از فرهنگ اسلامی ـ ایرانی در کشور هندوستان است.
سلطان محمد قلی قطب شاه پنجمین پادشاه سلسله قطب شاهی در سال ۱۰۰۶ ه.ق / ۱۵۹۱ م پس از مدت کوتاهی از آنکه پایتخت خود را از گلکنده به جایی که اکنون حیدرآباد شناخته میشود انتقال داد این بنا را ساخت. او این مسجد را به شکرانه دفع بلای طاعون از شهر بنا کرد.
این بنای عظیم تاریخی دارای چهار مناره و چهار دروازه بزرگ میباشد و هر یک از دروازهها به یک خیابان منتهی میشود. ساختار اولیه شهر حیدرآباد بر اساس بنای چهار منار نهاده شدهاست که سبک شهرسازی آن مانند شهر اصفهان در ایران میباشد.
چهار منار عمارتی دو طبقه و مربع شکل است با ارتفاع ۲۶ و عرض ۲۰ متر که در چهار سمت آن چهار مناره به ارتفاع ۴۸/۷ متر از زمین ساخته شده است. در داخل هر مناره پلکانی مارپیچی با ۱۴۹ پله مردم را به بالای مناره هدایت میکند تا دورنمای کل شهر را نظاره کنند.
این عمارت زیبا نمونه عالی معماری اسلامی است و در تمام جزئیات و ظرایف این عمارت زیبا نگاه زیباییشناسی اسلامی نهفته است. در قسمت داخلی بین هر یک از ستونها نام حضرت رسول و علی در کنار هم نوشته شدهاست.
عمارت چهار منار یک مسجد است که در زمان «قطب شاهیان» بهعنوان مدرسه علوم دینی استفاده میشده است. که امروزه وجود آن در مرکز شهر این بنا را به نمادی برای حیدرآباد تبدیل کرده است.
چارمنار در شب هم به کمک نورافکنهایی که برآن میتابد چون نگینی میدرخشد و به اندازه روشنایی روز دیدنی و جذاب است.